Gisteren zag ik een tweet van Ikea met een de catalogus van 1986. Dit deed me meteen deed denken aan de sectiedagen van de Onderzoeksschool Kunstgeschiedenis (OSK) van een jaar geleden. Tijdens dit symposium dat over kunstnijverheid en historische interieurs gaat, werd het belang van handelscatalogi voor kunsthistorisch onderzoek aangehaald. Er werd opgeroepen om ook IKEA-catalogi te bewaren.
HELP?!
Als een echte 'kunsthistorie-nerd' ben ik na de oproep tijdens de OSK bewust de boekenkast ingedoken om te zien hoeveel IKEA-catalogi ik eigenlijk nog had. Dit was een teleurstellend moment, want alleen de edities uit 2010, 2012 en 2013 zijn in mijn bezit. Dus wat nu?
Wat moet je ermee?
Met behulp van handelscatalogi kunnen we zien welke objecten er werden aangeboden aan de consument. Er bestaan al hele vroege edities uit de zeventiende eeuw waarin met name overzichten van decoraties worden gegeven. In dit type catalogus kon een klant van bijvoorbeeld een meubelmaker aanwijzen welk type tafelpoten of houtsnijwerk gewenst was.
In mijn artikel 'Warenhuisporselein' in Vormen uit Vuur 223 heb ik gebruik gemaakt van de catalogi van Metz&Co. en van Liberty Londen. (Zie ook mijn blog) Het is zeker de moeite waard om het historische interieur en haar objecten via deze weg beter te duiden binnen een historische context. En of je het nu mooi of lelijk vind: IKEA's bijdrage hoort dus zeker bij het toekomstige onderzoeksveld.
Vintage
Tegenwoordig gebruiken we steeds meer digitale catalogi. Dat brengt weer hele andere vraagstukken met zich mee. Het is voor mij nog niet duidelijk of alle informatie die ooit gedeeld is op het internet ook op dezelfde wijze 'vindbaar' blijft. Dus ik vervolg mijn weg binnen de papieren catalogi. Ik ga vanaf nu maar eens actief op zoek naar de catalogi van IKEA. Ik ben benieuwd of ik een complete set kan maken. Ook wel weer spannend om eens te zien hoeveel 'IKEA-vintage' ik nog heb. Wie helpt mij aan deze recente geschiedenis?
